PRAWA LEKARZA
Lekarz, jako zawód zaufania publicznego przez lata cieszył się szacunkiem i zaufaniem społeczeństwa. Ewentualne konflikty wynikające z podjętych przez niego decyzji nie wymagały odwoływania się do aktów prawnych. Obecnie jednak co raz częściej korzystanie z pośrednictwa sądów okazuje się to standardem. Liczba paragrafów regulujących aspekty prawne pracy w medycynie stale rośnie. Wielu z samych zainteresowanych – lekarzy, w dalszym ciągu nie zdaje sobie sprawy z przysługujących im przywilejów. Ci jednak, którzy stwierdzili, że chcą znać swoje prawa, wiedzieć jak zachować się w różnych sytuacjach, bądź jak się bronić, postanowili stworzyć Kartę Praw Lekarza.
Karta ta została proklamowana 16 grudnia 2008 roku w Krakowie w ramach konferencji prasowej zorganizowanej przez Polskie Towarzystwo Prawa Medycznego.
W czternastu aktach prawnych zawarto podstawowe regulacje dotyczące pracy lekarzy. Nie są to nowe rozwiązania. Dokument ten to zbiór wcześniej istniejących praw przysługującym osobom pracującym na stanowisku lekarza. Powstanie Karty daje nadzieje na utworzenie jednego, właściwego, ujednoliconego aktu określającego w jasny sposób zarówno prawa jaki i obowiązki lekarzy z uwzględnieniem uprawnień pacjentów. Jej twórcy bazowali na zapisach zawartych w Konstytucji, Ustawie
o Izbach Lekarskich oraz Kodeksie Etyki Lekarskiej. Założyli też, że zapisy Karty mogą zmieniać się wraz ze zmianami wprowadzanymi w tych publikacjach. Założenia zawarte w karcie zostały przedstawione Ministrowi Zdrowia oraz środowiskom lekarskim.
Potrzeba stworzenia tego typu dokumentu powstała z faktu, iż pacjenci coraz częściej zapominają o przepisach prawnych należnym pracującym lekarzom. Społeczeństwo dąży do rozliczania pracowników medycznych z ich obowiązków zapominając, że oni też są po prostu ludźmi którym przysługują pewne przywileje. Opinia publiczna stara się narzucić medykom standardy postępowania a lekarze chcieliby mieć ochronę, która zagwarantuje im możliwość wyboru w zgodzie z ich własnym sumieniem i wiedzą medyczną. Czują się oni pokrzywdzeni przedstawianiem ich w mediach, jako osoby niedouczone i chciwe, które w poważaniu mają zdrowie pacjenta.
Coraz częstsze są agresywne reakcje chorych oraz ich rodzin wobec lekarzy pracujących w szpitalnych oddziałach ratunkowych czy w pogotowiu medycznym. Według statystyk każdy z pracujących medyków, co najmniej raz w życiu, stanął w obliczu takiej sytuacji. Twórcy dokumentu chcą zwrócić uwagę na prawa przysługujące lekarzom i jednocześnie zobligować społeczeństwo do ich przestrzegania. Lekarze odpowiadają za swoje decyzje podjęte w pracy jak funkcjonariusze publiczni – ponoszą odpowiedzialność karną, cywilną, zawodową i dyscyplinarną. Mimo wymaganej od nich rzetelności nikt nie pociąga do odpowiedzialności pacjenta, który obrazi lekarza w pracy. Gdy taka sama sytuacja spotyka policjanta konsekwencje zostają wyciągnięte niemalże natychmiast. Statystycznie na cztery tysiące skarg złożonych na uchybienia lekarskie do Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej znaczna większość z nich zostaje uchylona ze względu na niską szkodliwość czynu.
Ostatni poruszany aspekt to odpowiednie traktowanie lekarzy przez prokuraturę i policję, oraz media. Zdarzają się sytuacje, w których organy te traktują lekarza medycyna jak najgorszego przestępcę i prowadzą do widowiskowych zatrzymań. W takiej sytuacji lekarz szczególnie musi wiedzieć jakie prawa mu przysługują i jak może się bronić aby w przypadku uniewinnienia móc powrócić do wykonywania zawodu.
